Dat is ze. En vreselijk in paniek. Ze heeft kennisgemaakt met iemand die net die diepte en ruimte in de gesprekken weet aan te brengen die zij nodig heeft. En nu komt ze op de poli van de GGZ. Op de vraag wat ze haar kunnen bieden heeft ze geen antwoord. De onrust in haar hoofd wordt groter.
Ze vertelt wat ze de afgelopen week heeft gerealiseerd. Contact met een maatje, dat gesprek, naar de supermarkt een keertje, overleg met de huisarts. De behandelaar is doortastend. Hij biedt groepstherapie aan voor mensen met een depressie, 20 km van haar eigen woonplaats. En dagbesteding, ook daar, 2 keer per week. Ze schiet in paniek.
Ze wil 1 op 1 gesprekken. En ze is nog helemaal niet in staat zover te reizen. En dat gesprek afgelopen week kon aan huis. De behandelaar is stellig. Hij vraagt niet wat die gesprekken zo fijn maken. Wat maakt dat dat haar helpt. Het is niet goed voor haar wereld zo klein te maken, stelt hij.
Nee. Ze moest kiezen. Nu zit ze gespannen thuis. Ze slaapt slechter. Ze durft de keuze niet te maken. En de paniek wordt groter. Wat gebeurt hier nu precies? Meer lees je in deze groep: (Link naar facebook platform)
#depressie #identiteit #suïcidepreventie #identiteit #zingeving #ptss #erkenning #bestaansrecht #zelfherstel #maatwerk
